De hamlet van Shakespeare heeft haar oorsprong in een oud verhaal al in 11e eeuw is vastgelegd op papier.
Shakespeare schildert in deze oude eerwraak-sage de zielenroerselen van het individu.
Hamlet krijgt in een geestverschijning te horen dat zijn vader vermoord is door zijn oom, de huidige vorst. Hamlet weet wat hem te doen staat is: gehoorzamen aan de plicht tot eerwraak. De Polonius, de oude raadman van zijn vader, gedraagt als spion vol intriges en een geile oude dwaas in zijn ogen. Hamlet is verliefd op diens dochter Ophelia.
De enige betrouwbare is Horatio zijn loyale kameraad. Claudius, een argwanende, maar rücksichtloze man, omringt zich intussen met nog meer beveiliging.  Hij laat Hamlets sporen nagaan door de oude huisvrienden Rosencrantz en Guildernstern en met vader Polonius zet hij Ophelia op tegen Hamlet. Hamlet heeft hen door, speelt de dwaas, maar broedt op een plan. ondanks zijn zwaarmoedigheid Hij zet een val voor Claudius. Het plan lukt en zorgt voor veel consternatie. Als Gertrud haar zoon tot de orde wil roepen, is hij in een overmoedige bui en laat zich helemaal gaan in zijn woede tegenover haar. Doldriest steekt hij een luistervink neer. Het blijkt Polonius te zijn, de dwaze vader van zijn geliefde. Vanaf dat moment  gaat het pas goed mis: Claudius besluit dat Hamlet uit de weg geruimd moet worden, Ophelia wordt helemaal gek van het verlies van haar vader en  haar geliefde Hamlet en haar broer Laertes komt  overhaast terug om de dood van hun vader te wreken. De voorstelling lijkt af te stevenen op een bloedbad waarin het aantal doden oploopt en Fortinbras Denemarken in de schoot geworpen krijgt.