Bureau voor Nieuwe Cultuur

COURTISANE
een verhaal van liefde

Courtisane,
een verhaal van liefde

Bewerking naar Moulin Rouge, de film
CSB 2003-2004

Script en regie: Rob Duijker en Rein vd Wiel

Spelers

Laura Sebellin,
David Lemaire,
TobiasVerhagen,
Brian Schlett,
Jan Joris van Manen,
Diego, Sander, Chris,
Marlo, Eveline, Joren, Jamil,
Irene, Meria, Ynske,
Marinda, Rosalinda
Robyn, Stephanie, Chanel,
Sheralyn, Charline, Naomi,

 




Inhoud

In de Moulin Rouge sluimert een onderhuids conflict tussen moderne commerciële trend  (cancan, dans, erotiek) en haar oude gedaante (circus-saltimbanque). In dit decor vindt de liefde plaats tussen de topattractie Satine en de jonge romantische schrijver. De wereld van Toulouse Lautrec ,Eric Satie, Yvette Guilbert  en Chocolatdie ook allemaal hun opwachting maken. Een verhaal over zuiverheid en opportunisme, in het licht van het bohemien bestaan en een uit puriteins Victoriaans tijdperk rond kernthema idealisme-materialisme.Een lokatie-voorstelling in het trappenhuis van de school, met dans, zang en video.

Toespraak

Toneel is op deze school een traditie waar ik zelf nog deel van uit heb gemaakt. Mijn eerste stappen op het toneel deed ik in de aula beneden.  Wij spreken nu over 1965. Toen ik hier drie jaar geleden weer binnenkwam, nu als regisseur, ontdekte ik dat het toneel in de praktijk van het schoolgebeuren in de marge dreigde te raken. Het studiehuis, thema’s als geweld en veiligheid eisten de centrale aandacht op. Nu na drie jaar is het ons gelukt, in ieder geval met deze lokatie, het terug te brengen op de plaats waar het thuis hoort, nl in het hart van de school.
Het schooltoneel is en hoort een cruciaal moment te zijn in de schoolcultuur, een moment van cohesie in de schoolgemeenschap. Hoeveel talent herbergt , altijd eigenlijk, een school niet in zich. Een topvoorstelling als deze versie van de Moulin Rouge komt voort uit één simpele doelstelling nl dat leerlingen in ieder geval éénmaal tijdens hun schoolperiode een reële, kwalitatieve theatrale ervaring kunnen hebben. Om van die eenvoudige doelstelling tot zo’n voorstelling te komen is er dan alleen nog maar één tweede sleutelwoord nodig nl een principiële interdisciplinaire werkwijze.
Je neemt elke discipline serieus en geeft of laat haar de eigen plek vinden. Leerlingen zijn niet meer kinderen, maar acteurs. De juf frans niet alleen docent, maar vooral choreografe, een geweldige choreografe. De sectie beeldend teams die met decor, kostuums en grime fantastische beelden te scheppen waar de acteurs in kunnen gedijen. Intussen is de lichtman een tovenaar in het schilderen met licht en werken techniek en muziek samen om muziek haar kwetsbare emotionele functie te laten vervullen. En uiteindelijk wordt de kwaliteit van een voorstelling bepaald door de dicipline productie, de organisatie van de school, de bijdrage van de ondersteunende diensten als concierges, administratie, zelfs schoonmakers,  en de leerlingenbegeleiding.
Met Rein had ik bovendien een co-regisseur, met zijn ervaring in het schooltoneel en als dramadocent, zijn vaardigheid met schrijven en zijn appreciatie van schoonheid en precisie.

Als een school zich met toneel profileert schept dat ook verplichtingen voor het beleid. Als je de traditie van het schooltoneel levend wil houden,  zullen er keuzes. Drie belangrijke aspecten moeten
a. De interdisciplinaire werkwijze betekent binnen het onderwijs samenwerking tussen secties. Dat zal   aangestuurd moeten worden en de individuele docenten zullen op maat ondersteund moeten worden
b. Als het gaat om verbouwingen en onderhoud zou het toneel een belangrijk aspect moeten zijn in de plannen. Voor theatrale kwaliteit is ruimte cruciaal,  alleen al voor theaterlicht heb je hoogte en diepte nodig. In die zin hebben we, denk ik, het hoogtepunt bereikt wat deze school te bieden heeft als gebouw.In een aula als van deze school is een vergelijkbare theatrale kwaliteit niet mogelijk,
c. En natuurlijk zal het budgettair structureel aandacht moeten hebben ook, eventueel door de weg van sponsoring op te gaan.